مقابله با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و ظرفیت سازمان همکاری اسلامی
۱۴۰۱/۰۶/۰۶ ۱۲:۱۸ 513
یادداشت

مقابله با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و ظرفیت سازمان همکاری اسلامی

مقابله با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی

و ظرفیت سازمان همکاری اسلامی

دکتر محمد ستایش­ پور[1]

«مسأله فلسطین، مسأله اول دنیای اسلام است»(رهبر معظم انقلاب اسلامی، 16/06/1393)

رژیم صهیونیستی، در طول سالیان، به انحاء گونه گون، اقدام به نقض حقوق بین­ الملل، از جمله و به ویژه حقوق بین ­الملل بشر و حقوق بین­ الملل بشردوستانه نموده است. این نقض­ها به نحوی است که می­ توان آن­ها را سیستماتیک (نظام ­مند) دانست. نقض حقوق بین ­الملل، به ویژه نقض سیستماتیک حقوق بین­ الملل بشر، صلح و امنیت بین­ المللی را متأثر ساخته و به خطر افکنده است. سازمان همکاری اسلامی، درصدد بر آمده است که به صورت سامان­دهی شده در راستای احقاق حقوق فلسطینیان بکوشد. از آن سو، رژیم صهیونیستی، در راستای تحقق رویکرد تجاوزکارانه خود، درصدد عادی ­سازی روابط با کشورهای عربی نموده است. در این راه، متأسفانه برخی از کشورهای عربی نیز دست رد به سینه آن رژیم نزده ­اند و تأسف بارتر این است که، برخی به آن رژیم دست یاری داده ­اند. سازمان همکاری اسلامی، با تکیه بر دین مبین اسلام، به منظور لزوم حل و فصل مسالمت ­آمیز اختلافات و جلوگیری از تزلزل صلح و امنیت بین­ المللی و کمک به دوام آن، تأسیس شده است و اساساً هرگونه کمک یا مساعدت با رژیم صهیونیستی مغایر با رسالت این سازمان قلمداد می­ شود.

کمک یا مساعدت می­ تواند عمل ایجابی یا عمل سلبی (ترک فعل) باشد. از این رو، لازم است سازمان همکاری اسلامی با توجه به ظرفیت­هایی که دارد، کشورهای عربی عضو خود را به متابعت وابدارد و دست کم، از رهگذر توصیه، آن­ها را از کمک یا مساعدت با رژیم صهیونیستی تشویق کند و بر حذر بدارد که «گرت هوش است و هنگ، دار حذر/ ای خرمند از این عظیم نهنگ».

در واقع، بایسته است که سازمان همکاری اسلامی، با اتخاذ رویکردی فعال و به دور از انفعال، صرفاً مناسبات را به نظاره ننشیند و از رهگذر صدور قطعنامه، حتی اگر توصیه باشد، دست کم رویکرد خود را ایضاح کند. با توجه به اهداف یا به تعبیر بهتر، رسالتی، که کنفرانس همکاری و سپس، سازمان همکاری اسلامی، به آن منظور ایجاد شده است، این سازمان از رهگذر صدور قطعنامه، بکوشد تا حقوق فلسطینیان، از جمله و به ویژه حق فلسطینینان بر تعیین سرنوشت، تضییع نشود.

سازمان همکاری اسلامی می­ تواند بستر مناسبی برای هماهنگی میان اعضاء فراهم آورد. چه این که، اساساً نفس شکل ­گیری و توسعه روزافزون کمی و کیفی سازمان­های بین­ المللی به عنوان تابعان فعال حقوق بین­ الملل در جامعه بین ­المللی، با هدف نظام ­مند شدن همکاری در پهنه بین­ المللی است. با توجه به اشتراک ایدئولوژیکی کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی، تعامل کشورهای اسلامی مورد انتظار است و این مستلزم آن است که سازمان یادشده با تکیه بر اساسنامه خود، به دور از رویکرد منفعلانه، اقدام نماید.


[1] . عضو هیأت علمی (استادیار) حقوق بین­الملل دانشکده حقوق دانشگاه قم

نظرات

ارسال نظر