مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در بیانیهای سکوت کشورهای اسلامی در برابر تجاوزات مکرر صهیونیستها به غزه و فلسطین را محکوم کرد.
به گزارش روابط عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، متن بیانیه مجمع تقریب به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
وَالْحَمْدُ لِلّهِ قاصِمِ الْجَبَّارِينَ، مُبِيرِ الظَّالِمِينَ، مُدْرِكِ الْهارِبِينَ، نَكالِ الظَّالِمِينَ، صَرِيخِ الْمُسْتَصْرِخِين.
اینک که بیش از بیست ماه از تجاوز رژیم صهیونی به مردم بی دفاع غزه می گذرد، جنایتی جدید نیز به فهرست جنایات این دولت جعلی افزوده شده و آن ممانعت از رسیدن آب، غذا و دارو به اهالی این سرزمین است.
در حالی که در طول بیش از بیست ماه گذشته – و به ویژه در ماه های اخیر – فریاد تظلم خواهی ملت فلسطین از جای جای جهان شنیده می شود اما از دولت های اسلامی و تشکل های علمایی کمتر صدای موثری به گوش می رسد!
آیا امروز برای جهان اسلام، دولت های اسلامی و علمای اعلام از مذاهب مختلف وظیفه ای مهم تر از حمایت ملت مظلوم فلسطین متصور است؟
آیا روا است که ما و فرزندان مان با شکم های سیر بیاساییم و بیاشامیم و برادران و خواهران ما در غزه از کمترین امکان آب و خوراک فرزندان خردسال شان ناتوان باشند؟
به راستی وظیفه دولت های اسلامی – و از آن مهمتر- علمای اعلام و فضلای مذاهب در این راستا صرفا بسنده کردن به اظهار تأسف و تألم است و بس؟
آیا بعد از شهادت بیش از شصت هزار و گرسنگی و تشنگی نزدیک به دو میلیون نفر ساکنان غزه، ما باید تنها منتظر آن باشیم که سازمان ملل یا دولت های غربیِ همدست رژیم صهیونی چه زمانی و چقدر حاضرند در ارسال کمک های به اصطلاح «بشردوستانه» به آوارگان فلسطینی تظاهر کنند؟
آیا امت اسلامی با دو میلیارد جمعیت، برخورداری از ثروت های خدادادی بیکران، سرمایه اجتماعی کمنظیر و حمایت افکار عمومی بیسابقه در سطح جهان، تنها باید نظارهگر تصاویر آخرالزمانی و دهشتناکی باشد که از نوار غزه مخابره می شود؟
ما علمای جهان اسلام باید از خود بپرسیم در عموم جایگاهها و مناصبی که قرار داریم به راستی در این ایام به کدام معروف امر و از کدام منکر نهی میکنیم؟
کدام معروف امروز مهمتر از رسیدگی به فریاد گرسنگی و تشنگی نوزادان، کودکان، زنان، سالخوردگان و بیماران غزه است؟ و کدام منکر بالاتر از بیتفاوتی نسبت به فاجعهای است که در این باریکه شاهدیم؟
کدام خیر است که امروز اهمیت بیشتری داشته باشد از آگاهسازی امت اسلامی نسبت به وظیفهاش در مورد ساکنان مظلوم غزه؟ کدام ضرورت شرعی امروز واجبتر از اهتمامی است که باید نسبت به وضعیت غیرقابل توصیف ملت مظلوم فلسطین داشته باشیم؟
همه امت اسلامی امروز در برابر وضعیت غزه مسئول است و قطعاً وظیفه «امرا» و «علما» در این میان بالاتر از سایر اقشار جوامع مسلمین است. دولتهای اسلامی اگر اراده کنند میتوانند این رژیم سفاک را به جای خود نشانند و دستکم عزم خود را برای رساندن آب سالم، غذا و دارو به غزه جزم کنند. علما نیز مسئولیت بیبدیلی در اجرای دستورات اسلامی و قرآنی برای وادارکردن دولتهایشان در این زمینه دارند.
«لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»(بقره/177)
مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
ارسال نظر