وب سایت رسمی مجمع جهانى تقريب مذاهب اسلامى

به گزارش ستاد خبری سی‌وچهارمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی، محمد مهدی زاهدی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در نشست علمی «نقش سردار شهید حاج قاسم سلیمانی در وحدت و امنیت جهان اسلام» در سی و چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی با بیان اینکه مکتب حاج قاسم یک منظومه است که در این منظومه نظام‌های متعددی را می‌توان دید، اظهار داشت: از جمله این نظام‌ها، نظام اعتقادی و دینی حاج قاسم است. حاج قاسم به اسلام ناب برگرفته از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) باور داشت و آن را نه ‌تنها به عنوان یک اعتقاد شخصی بلکه در زندگی اجتماعی و سیاسی خود نیز پیاده می‌کرد.
وی ادامه داد: اگر نظام سیاسی حاج قاسم را جست‌وجو کنیم می‌بینیم حاج قاسم انقلاب اسلامی را باور و رهبری و ولایت‌فقیه را قبول داشت، وی در بحث نظام سیاسی معتقد بود که جهان اسلام نیازمند رهبری واحد است تا اینگونه همه پای کار بیایند و اقتدار اسلام حفظ شود و از این طریق است که می‌توان با استکبار مبارزه کرد. 
رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در ادامه با اشاره به نظام جهادی و مدیریتی حاج قاسم خاطرنشان کرد: ایشان مرد میدان بودند و سیستم مدیریتی حاج قاسم عملگرا، عاقلانه و خردمندانه بود و در نظام رفتاری نیز بسیار ساده‌زیست بود. به دنبال جمع‌آوری مال دنیا و جاذبه‌های اقتصادی نبود. فوق‌العاده مردم‌دار بود و این منظومه رفتاری شهید حاج قاسم سلیمانی است که باید آن را بشناسیم.
زاهدی تصریح کرد: از دیگر نظام‌های اعتقادی حاج قاسم، نظام خانواده بود. ایشان فوق‌العاده برای خانواده اهمیت قائل بود. حتی در بحران‌ها به روستای اجدادی خود رفته و به پدر و مادرشان سر می‌زد و به زانو آنها می‌افتاد و پای پدر و مادر را می‌بوسید. ژنرال یا سرداری که ابهتش سران آمریکا را به لرزه می‌انداخت طوری با خانواده رفتار می‌کرد که همواره برای ما الگو است.
وی در پایان گفت: نظام تقریبی حاج قاسم نیز به اسلام ناب اهمیت زیادی می‌داد. برای او شیعه و سنی فرقی نداشت. زمانی که کردستان عراق در محاصره جدی بود؛ باورشان نمی‌شد که حاج قاسم به آنجا برود، ایشان در آن منطقه حضور و لرزه در دل داعش انداخت. در جنگ غزه نیز از اهل سنت حمایت می‌کرد. شیعه و سنی برای حاج قاسم مهم نبود بلکه مجاهدت مهم بود و بیشتر زندگی خود را وقف گسترش اسلام ناب محمدی کرده بود. حاج قاسم یک مجاهد، عارف، سیاست‌مدار، دین‌مدار و ولایت‌مدار فرهنگی بودند.