[ 24 ] مى دانست آن حضرت در نهاد مردم موقعيت بزرگى را داراست ودر بين مردم محبوبيت عظيمى دارد، واز طرف ديگر نمى توانست براى مخالفت با امام از حربهء قتل عثمان وخونخواهى از أو استفاده كند، چرا كه آن حضرت به هنگام مؤحاصره عثمان از مدافعين أو بشمار مى آمد. آنچه از مذاكرات معاويه با يارانش بدست آمد عبارت بود از: 1 - نوشتن نامه هائى براى بزرگان ورؤساى قبائل وسرشناسان شهرها ودادن رشوه هاي كلان به آنها. 2 - اعزام جاسوسان وخبر گزارانى به همه شهرهائى كه خلافت امام را پذيرفته بودند. در اجراى اين امر دو جاسوس ماهر ومورد اعتمادش را به كوفه وبصره فرستاد، اين دو جاسوس در كوفه وبصره دستگير شده وامام حسن عليه السلام وعبد الله بن عباس كه از طرف امام حاكم بصره بود آن دو را بقتل رساندند. پس از اين جريان امام طى نامه أي به معاويه اخطار كرد واو را تهديد به جنگ نمود، معاويه كه از وصول نامه امام بشدت ناراحت شده بود در صدد بر آمد از فريبكارى خود عذرخواهى نموده واز خودش در برابر كار زشتى كه مرتكب شده دفاع كند، ودر اين مورد چاره أي جز اين نداشت كه خوشحالى خود از شهادت امير المؤمنين عليه السلام را انكار كند، ودر باره اعزام جاسوسها هم بهتر ديد كه جريان را مسكوت گذارد واز بيان آن چشم پوشى نمايد. معاويه در پاسخ نامه عبد الله بن عباس نيز همين شيوه را بكار برد، ________________________________________