وب سایت رسمی مجمع جهانى تقريب مذاهب اسلامى

[ 49 ] كنار قبر خديجه آمد وگريست، آنگاه گفت: از من دور شو، انس گويد: از ديد آن حضرت پنهان شدم، هنگاميكه انجام نمازش طولاني شد شنيدم كه مى خواند: پروردگارا ! پروردگارا ! تو مولاى من هستى، رحم كن بنده أي را كه بتو پناه برده است. أي داراى صفات برجسته، تكيه ام بر توست، خوشا بحال آنكه تو مولاى أو باشى. خوشا بحال كسى كه خدمتگزار شب زنده دار باشد، وگرفتاريش را با خداى خود در ميان گذارد. وبيمارى ومرضى ندارد بيشتر از محبش به مولايش. هر گاه غصه وناراحتى اش را مطرح كرد، خداوند أو را پاسخ داده و اجابت نمايد. هرگاه به گرفتارى مبتلا گردد در تاريكى زارى كنان خدا را بخواند، خدا أو را گرامى داشته وبخود نزديك گرداند. ________________________________________