[ هدر ] ه د ر : هَدَر دمه بطل وبابه ضرب و أَهْدَرَهُ السلطان أي أبطله وأباحه وذهب دمه هَدْرا بسكون الدال وفتحها أي باطلا ليس فيه قود ولا عقل و هَدَرَ الحمام صوَّت وهَدَرَ البعير ردَّد صوته في حنجرته تقول منهما هَدَرَ يهدِرُ بالكسر هَدِيراً