نویسنده :
علی احمدی
گروه :
كتاب ها
تاریخ انتشار :
2021 م | ۱۴۰۰ هـ.ش
تعداد بازدیدکنندگان :
698
توضیحات :
کتاب حاضر دومین اثر از مجموعه «طلایهداران تقریب» است که به زندگینامه و تحصیلات، موضعگیریها در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیتهای وحدتگرایانه و تلاش برای تقریب مذاهب اسلامی و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است.
وی در ١٣١٠ ق . در روستای منشاه بنی منصور در استان بحیره مصر به دنیا آمد. در ١٣٢٨ ق . برای کسب علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی وقفه در ١٣٤٠ ق . موفق به کسب عالیترین مدرک رسمی از دانشكده اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ١٣٦٠ ق . به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در دانشگاه الأزهر مشغول تدریس گردید. وی در ١٣٨٣ ق. به ریاست الأزهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، خدمات شایانی به اسلام كرد.
از مهم ترین برنامههای او، دوری از تعصبات فرقهای و مذهبی و از مهمترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) اقدام نمود که نشان دهنده عشق و علاقه وافر او به اهل بیت(ع) بود.
از فعالیتهای علمی شلتوت نیز تأسیس «آکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیته فتوای الأزهر بود.
رئیس دانشگاه الأزهر در حادثه پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامهای از عموم مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی حکومت ایران، ضمن رد هرگونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این باره تلگرافی به آیت الله بروجردی به قم فرستاد. اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در پی این واقعه نامهای برای آیت الله سید محسن حکیم فرستاد.
بی شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیده و شریعه، وحدت اسلامی را این گونه تعریف میكند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار میسازد که خانوادهای واحد میشوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت میشود. هنگامی که گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم میكند و در یک کلمه هرگونه به خود میپسندد با او رفتار میكند.
شلتوت قرآن را محور وحدت و نقط مشترک میان مذاهب اسلامی میدانست و ترک تعصب و نقش علمای دین از عوامل وحدت میشمرد. وی در ١٣٦٠ ق. به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمّد مصطفی مراغی، مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تأسیس کرد و با آیت الله بروجردی به مکاتبه پرداخت. مهمترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود.